Uzun zaman oldu yazmayalı, ısrarla takip eden, seven ve okuyan herkese yeniden merhaba! Neden yazmadın derseniz size sayfalarca neden sıralayabilirim ve yine yazmam gerekenleri yazamayabilirim. Diyelim tembellik, diyelim her şey üstüste geldi, ipin ucu kaçtı bulamadım, diyelim yazacak yanlarım ağrıyordu. Öpüşüp barışalım ve ben size yine tatlı tatlı anlatayım. Sıkı …
Sevgili Romalılar, Böyle lafları sakız gibi uzatırım, esas meseleye gelene kadar dinleyenler ya eğlenir ya da saçını başını yolar. Nice dereleri tepeleri aşıp Puerto Escondido’ya vardığımda “hah” dedim “burada ruhumun arayı kapatıp bana yetişmesini bekleyebilirim.” Tabii boş boş beklemedim, bir arkadaşım “Var mısın?” dedi, “Varım!” dedim “Ne yapıyoruz?” “Yüzüyoruz!” Gece …
Oaxaca de Juàrez’den sabah saat 7:00 gibi ayrıldık. Diğer büyük şehirlere nazaran Puerto Escondido’ya uzanan 131 nolu karayolunu bulmamız kolay oldu. Yol üzerinde bir iki ıvır zıvırı tamamlamak için büyük bir markette mola verdik.
