San Cristobal de Las Casas’ın serin yüksekliğinden Ocosingo’nun bunaltıcı sıcaklarına doğru yola çıktım. Sabah pedal basarken tam olarak nerede bitireceğimden şüpheliydim. Ama saat 16:00 gibi Tzajala’ya varınca kalan 30 kilometreyi de kıvırırım diye düşündüm. Saat 17:00 gibi hava sıcaklığı ve nem birleşince yağmur olarak indi. Yolun kenarında saçak altına girdim. …
Yazacak o kadar şey birikti ki nereden başlasam bilemiyorum. Bilemeye bilemeye de ara açıldıkça açıldı. Ama ucunu bir yerlerden bulup başlamam lazım. Takip edenler bilir 1 Nisan 2014 tarihinde elim bir kaza sonucu (ahaha hep biyle bi cümle kurasım vardı! elim de ne pis bi kelime) Ocosingo karayolunda daha Huixtan’a …
Mart ayında omzumu kırmadan önce bisikletle ziyaret ettiğim yakın köyleri bu sefer Cesar ve Raul ile beraber gezdim.
Meksika vizemin yine son demleriydi bulunduğum yere en yakın ülke Guatemala’ya en az üç günlük bir ziyaret yapmam gerekiyordu. Başta en yakın sınır olan Carmen Xhan köyüne bisikletle gider dönerim diye düşünürken, en az üç gün Guatemala’da kalmak zorunda olmam vazgeçmeme neden oldu. Omzum mükemmel derecede iyileşmese bile durunamıyordum bir …
Fransız turcu Ben ile bir perşembe sabahı düştük yollara. Epey özlemişim bisiklete binmeyi bir ay ara verince insan bir tuhaf hissediyor belki de ondan sebep ilk gelen bisikletlinin peşine takıldım kim bilir. Pasifik sahilinde pedallamak hiç kolay değil; sanılanın aksine yollar da dümdüz değil, epey rampa var. Sahildeki kasabalara ulaşmak …
Life was very different when you cycle through it. The land rolled up and down, carved into green, yellow fields, and covered with tall trees. I had to stop and look and smell. There were so many shades of green, reminded me the tubes of oil paints. Was this Prussian …
Sevgili Romalılar, Böyle lafları sakız gibi uzatırım, esas meseleye gelene kadar dinleyenler ya eğlenir ya da saçını başını yolar. Nice dereleri tepeleri aşıp Puerto Escondido’ya vardığımda “hah” dedim “burada ruhumun arayı kapatıp bana yetişmesini bekleyebilirim.” Tabii boş boş beklemedim, bir arkadaşım “Var mısın?” dedi, “Varım!” dedim “Ne yapıyoruz?” “Yüzüyoruz!” Gece …
Oaxaca de Juàrez’den sabah saat 7:00 gibi ayrıldık. Diğer büyük şehirlere nazaran Puerto Escondido’ya uzanan 131 nolu karayolunu bulmamız kolay oldu. Yol üzerinde bir iki ıvır zıvırı tamamlamak için büyük bir markette mola verdik.
İki gün Puebla’da Roberto’nun misafiri olduktan sonra 7 Şubat’ta Oaxaca de Juárez’e gitmek üzere yola çıktık. Mex 150D paralı yolunu (Puebla-Orizaba-Cordoba) kullanarak Tehuacán üzerinden Oaxaca’ya ulaşacaktık.
çok yakında doğum günümü kutlayacağım. muhtemelen tek başına, hani o parıltılı çifte partili çocukluk günleri geride kaldı. en son otuzumdan sonra mı umursamamaya başladım, iş yerinde iş yetiştirmekten “tamam siz kesin, ben de geliyorum” cümlesiyle mi heyecanımı kaybettim, yoksa kendi kendime hediye alıp “ben istediğimi aldım, ne olur siz bana …
